Resumen en Español

Patrones de microdesgaste en los dientes de hadrosaurios de alta latitud septentrional, con comentarios sobre los patrones de microdesgaste en hadrosaurios en función de la latitud y de las restricciones ecológicas estacionales

Los estudios de microdesgaste dental tienen interés para el análisis cualitativo de los patrones de uso del alimento tanto en vertebrados extinguidos como actuales. En este estudio se han examinado patrones de microdesgaste en los dientes de hadrosaurios del Campaniense/Maastrichtiense aparecidos entre el norte de Alaska y el oeste de Texas. Los parámetros primarios examinados han sido la incidencia de corrosión por “pitting” y la orientación de caracteres lineares en las superficies oclusales de los dientes. Los resultados del examen muestran patrones similares de desgaste dental independientemente de la localización geográfica. Esto podría ser debido a que los hadrosauros consumieran alimentos de dureza semejante a lo largo de toda Norteamérica occidental.

Se cree que las coníferas fueron el alimento dominante consumido por los hadrosaurios, aunque parece improbable que las coníferas constituyeran el total de la dieta de las formas de latitudes altas debido a las restricciones impuestas por la alta estacionalidad de los ciclos anuales. Además, dada la semejanza de los alimentos consumidos a lo largo de un gradiente latitudinal tan amplio, junto con la naturaleza caducifolia de los alimentos en Alaska, parece probable que los hadrosaurios septentrionales redujeran sus tasas metabólicas en los meses de invierno, de forma similar a muchos vertebrados terrestres árticos. Esta reducción de las tasas metabólicas durante el invierno podría verse favorecida si estos animales hubieran sido homeotermos inerciales (es decir, con una baja relación superficie/masa) o ectotermos en lugar de endotermos.

PALABRAS CLAVE: hadrosaurios; Cretácico; microdesgaste; Alaska; alimento; latitudes polares

Traducción: Miguel Company

Résumé en Français

Schémas de micro-usure sur des dents d’hadrosaures de haute latitude Nord et commentaires sur les schémas de micro-usure chez les hadrosaures comme fonction des contraintes écologiques de la latitude et de la saisonnalité

Les études de micro-usure dentaires ont une valeur pour comprendre les schémas de nourriture utilisés chez les vertébrés actuels comme chez les fossiles. Cette étude a examiné les schémas de micro-usure sur des dents d’hadrosaures Campaniens/Maastrichtiens de nord de l’Alaska et de l’ouest du Texas. Les premiers paramètres examinés sont le taux de trous et l’orientation des traces linéaires sur la surface occlusale des dents. Les résultats de cet examen montrent des schémas similaires d’usure de dents indépendamment de la position géographique. Il se peut donc que les hadrosaures aient consommé de la nourriture présentant une dureté similaire tout au long de la partie ouest de l’Amérique du Nord.

Les conifères sont considérée comme étant la nourriture principale des hadrosaures, toutefois il est peu probable que les conifères constituent la totalité de leur régime alimentaire pour les formes de hautes latitude étant données les contraintes imposés par la forte saisonnalité des cycles annuels. De plus, étant donnée la similarité des éléments de nourriture ingurgités le long d’un gradient latitudinal si important, combiné à la nature caduque des éléments de nourriture en Alaska, il semble plus vraisemblable que les hadrosaures aient réduit leur taux métabolique pendant les mois d’hivers, à la façon de nombreux vertébrés terrestres arctiques modernes. Cette réduction du taux métabolique durant les mois d’hivers aurait été facilitée si ces animaux étaient initialement homéothermes (i.e., d’un rapport surface/poids faible) ou ectothermes plutôt que complètement endothermes.

Mots clés : hadrosaures, Crétacé, micro-usure, Alaska, nourriture consommée, latitude polaires.

Translator: Olivier Maridet

Deutsche Zusammenfassung

Microwear -Strukturen auf Hadrosaurier-Zähnen aus hohen nördlichen Breitengraden mit Bemerkungen zu Microwear-Strukturen bei Hadrosauriern als Funktion von Breitengrad und saisonalen ökologischen Constraints

Microwear -Untersuchungen bei Zähnen sind wertvoll wenn es darum geht den qualitativen Nahrungsgebrauch bei ausgestorbenen und heutigen Wirbeltieren zu untersuchen. Diese Studie hat Zahn-Microwear-Struktren auf Zähnen von Hadrosauriern aus dem Campan/Maastricht im nördlichen Alaska bis ins westliche Texas untersucht. Die primären Parameter beinhalteten das Auftreten von Vertiefungen und die Orientation von Linearstrukturen auf der okklusalen Zahnoberfläche. Die Ergebnisse der Untersuchung zeigten ähnliche Muster von Zahnabnutzung und zwar unabhängig von der geographischen Lage. Daher könnten Hadrosaurier entlang dem Westen von Nordamerika Nahrung mit ähnlichem Härtegrad gefressen haben.

Als Hauptnahrung der Hadrosaurier werden Koniferen angesehen, wobei es unwahrscheinlich ist, dass Koniferen das gesamte Nahrungsspektrum der Formen ausgemacht haben, die in höheren Breitengraden lebten, da man von einem in höchstem Maße saisonalen jährlichen Zyklus ausgehen kann. Ferner erscheint es angesichts der ähnlichen Nahrung über ein so großes latitudinales Gebiet hinweg, zusammen mit der laubabwerfenden Bäumen in Alaska

wahrscheinlicher, dass nördliche Hadosaurier ihren Metabolismus während der Wintermonate reduzierten, ähnlich vieler heutigen Landwirbeltiere der Arktis. Diese Reduktion des Metabolismus während der Wintermonate würde unterstützt werden wenn die Tiere nicht komplett endotherm wären, sondern inert homöotherm (i.e. niedriges Verhältnis von Oberfläche zu Masse) oder ektotherm.

SCHLÜSSELWÖRTER:  Hadrosaurier; Kreide; Microwear; Alaska; Nahrung; polare Breiten

Translator: Eva Gebauer

Translator: Ashraf M.T. Elewa

Polski Abstrakt

SCHEMATY MIKROZUŻYCIA ZĘBÓW HADROZAURÓW Z PÓŁNOCNYCH, POŁOŻONYCH W WYSOKICH SZEROKOŚCIACH GEOGRAFICZNYCH REJONÓW ZIEMI Z KOMENTARZAMI DOTYCZĄCYMI SCHEMATÓW MIKROZUŻYĆ ZĘBÓW HADROZAURÓW JAKO ZALEŻNOŚCI WZGLĘDEM SZEROKOŚCI GEOGRAFICZNEJ I PORY ROKU

Badania mikrozużyć zębów mają znaczenie w jakościowym opisywaniu schematów preferencji pokarmowych zarówno wymarłych jak i współczesnych zwierząt. Wyniki przedstawione w tym artykule opisują badania schematów mikrozużyć na zębach hadrozaurów pochodzących z osadów datowanych na kampan/mastrycht rejonu pomiędzy północną Alaską a zachodnim Teksasem. Jako pierwsze parametry przebadano zakres występowania dołków oraz orientację podłużnych struktur na powierzchniach kontaktu poszczególnych zębów. Otrzymane wyniki pokazują podobne schematy zużycia zębów niezależnie od położenia geograficznego. Może to oznaczać, iż hadrozaury zamieszkujące rejony wzdłuż całego zachodniego krańca Ameryki Północnej odżywiały się pokarmem o podobnej twardości.

Za główne źródło pokarmu hadrozaurów uważane są rośliny paprociowe, jednak nie stanowiły one zapewne całej diety form zamieszkujących wysokie szerokości geograficzne, co wynika z cyklów rocznych tych roślin ściśle związanych z sezonowością klimatu. Dodatkowo, biorąc pod uwagę podobieństwo bazy pokarmowej wzdłuż tak dużego zakresu szerokości geograficznych w połączeniu ze zrzucaniem liści roślin występujących na Alasce, jest prawdopodobne, iż hadrozaury z tych szerokości geograficznych spowalniały swój metabolizm podczas zimy podobnie jak współczesne kręgowce zamieszkujące Arktykę. Spowalniane metabolizmu podczas zimowych miesięcy mogło być łatwiejsze jeśli zwierzęta te wykazywały wewnętrzną homotermię (tzn. niewielki stosunek powierzchni do masy) lub ektotermię niż były w pełni zwierzętami endotermicznymi.

Słowa kluczowe: hadrozaury, kreda, mikrozużycie, Alaska, pokarm, polarne szerokości geograficzne 

Translators: Dawid Mazurek, Robert Bronowicz, and Daniel Madzia

Riassunto in Italiano

Pattern di microusura sui denti degli hadrosauri delle alte latitudini settentrionali con commenti sulle variazioni di microusura negli hadrosauri in funzione della latitudine e dei diversi contesti ecologici

Gli studi condotti sulla microusura dentaria riveste un ruolo importante nell’analisi dell’alimentazione sia dei vertebrati attuali sia di quelli estinti. In questo studio vengono analizzate le variazioni delle microusure presenti su denti di hadrosauri di età Campaniana-Maastrichtiana rinvenuti nell’Alaska settentrionale e nel Texas occidentale. I parametri di riferimento misurati comprendono la frequenza delle ruvidità superficiali e l’orientamento dei lineamenti superficiali nelle regioni apicali dei denti.

I risultati delle analisi indicano la presenza di pattern di usura simili tra i denti esaminati in modo indipendente dalla provenienza geografica. E’ lecito supporre che le diverse popolazioni di hadrosauri presenti nell’America Settentrionale si cibassero di alimenti con durezze simili. Studi precedenti indicano che l’alimentazione primaria degli hadrosauri fosse a base di conifere, anche se è improbabile considerarle come l’unico alimento a disposizione delle popolazioni delle alte latitudini dati i limiti imposti da cicli altamente stagionali durante l’anno. Inoltre, date le analogie tra gli alimenti disponibili lungo un gradiente latitudinale così ampio, e considerando la natura decidua delle risorse in Alaska, è più probabile che gli hadrosauri più settentrionali riducessero il tasso metabolico durante i mesi invernali, in modo analogo a numerosi vertebrati artici di oggi. Questa riduzione metabolica durante l’inverno potrebbe essere stata facilitata nel caso in cui questi animali fossero omeotermi inerziali (i.e., con un basso rapporto tra superficie e massa) o ectotermi,  piuttosto che endodermi.

Parole chiave: hadrosauri, Cretaceo, microusura, Alaska, alimentazione, latitudini polari

Translation assistance from Dr. Federico Fanti

PE Translator: Chiara Angelone